Siła słowa
Poezjo!
Dlaczego nikt cię nie rozumie?
Dlaczego
jesteś wyśmiewana?
Co się stało
z prawdziwym pięknem?
Potrafię
usiąść w samotności
I przepłynąć
morze marzeń…
Potrafię
przypadkiem użyć rymów
I wtedy
lawina się zaczyna…
W tym
świecie nie możesz być sobą
Nie możesz
się w ogóle wyróżniać
Wyznawanie
starych zasad to zbrodnia
Uwielbianie
piękna przyrody to zniewaga
Wrażliwość
zmienia cię w nienormalną osobę
Kocham żyć w
huraganie kłamstw…
Tak
wyglądało moje życie jeszcze wczoraj
A teraz? Coś
się zmieniło?
Łąka
spokoju. Robię, co chcę
Wiele dobra posmakowałam
Bo słowo ma
siłę
Bardzo ciekawy i mądry wiersz a te trzy pytania na początku są rzeczywiście niezwykle ważne. Mnie się najbardziej podoba pierwsza i trzecia strofa, która dotyka problemów współczesnego świata. Osobiście nie mam nic przeciwko konsumpcyjnemu stylowi życia, byleby tylko nie popadać w skrajność i rozsądnie korzystać z dóbr materialnych, a także nie zapominać o kulturze!
OdpowiedzUsuńZnam taką ciekawą anegdotę o roli kultury w historii ludzkości. W czasie wojny brytyjski premier Winston Churchill dostał listę wydatków na różne dziedziny państwowe i w końcu zadał pytanie: "No, a gdzie pieniądze na kulturę?". Ktoś powiedział: "A po co, mamy wojnę, nie ma czasu na kulturę, to niepotrzebne". "NO TO O CO MY WALCZYMY?!" - rozzłościł się wielki polityk.
No i miał rację. Kultura to nie jest wcale jakieś widzimisię dla chodzących z głową w chmurach intelektualistów czy ludzi nieporadnie życiowych. Dzięki takim rzeczom jak film, muzyka i literatura jesteśmy właśnie ludźmi i mamy po co w życiu walczyć. Na tym właśnie polega - moim zdaniem - tytułowa "Siła słowa"! Ale musi to być oczywiście dobra kultura, bo może być tak, że nasze umysły karmi się taką tandetą, że zadajemy sobie pytanie: "Co się stało z prawdziwym pięknem?".