Wszystkie
mosty zostały zerwane
Trzeba
przejść, a na drodze
Stoi woda.
Życie jest trudne
Jak ta wojna…
Te zdjęcie kiedyś wisiało w
Ramce, wśród kwiatów tapety
Nadeszły dni, gdy było trzeba
Zapomnieć… Zdjęcie w szufladzie
Tamta ukochana ściana zamieniła
Się w popiół, a my leżeliśmy
Na ziemi. Te piękne nadpalone
Zdjęcie poznawało miasto z góry
Park, do którego zwykliśmy chodzić
Wciąż istnieje, ale drzewa szepczą
Te krwawe widoki. Kamienie – poduszki
Ludzkie płaczą nad naszym losem
One to wszystko widziały i są
Świadkami naszej zguby. Kto będzie
O nas pamiętać, gdy tylko pył
Z nas zostanie? Tylko one
Leżę tu na ziemi obok ciebie
Ostatnie krople mej duszy
Uciekają mi z oczu. O mój
Kochany, wszystko się zmieniło
Ty już jesteś po drugiej stronie
A ja się modlę, by ta wojna
Już nigdy nie spojrzała w oczy
Tym, którzy nadejdą po nas
